De feitelijke start van de vakantie, na anderhalve dag in Calgary zijn we linea-recta richting Amerikaanse grens gegaan. Voordat we de douane morgenvroeg passeren overnachten we op een nog vrijwel uitgestorven camping Belly River. Hier hebben we wel meteen onze eerste twee beren gezien en een eland (allemaal wel vrij ver weg). Daarnaast zwom er in de rivier een bever, die hebben we zeker 20 minuten van behoorlijk dichtbij kunnen volgen.

Na een rit van exact 666 km (echt waar) bereikten we uiteindelijk pas om een uur of 7 ’s avonds Yellowstone park. Helaas waren alle campings uiteraard vol dus er zat nix anders op dan buiten het park een camping te zoeken. Gelukkig was Trieneke goed voorbereid en wist ze vlak buiten het park in Gardiner een camping. Vrijwel onvindbaar, via een behoorlijk stijle gravelroad en behoorlijk ver omhoog, hebben we overnacht op een fris, winderig en behoorlijk uitgestorven camping Eagle Creek.

De volgende ochtend, het was nog behoorlijk fris, maar de zon deed al z’n best. Op de achtergrond, een kilometer of 10 verderop zie je, net mooi belicht door de ochtendzon, de Mammoth Terasses. Een van de bekende ‘attracties’ van Yellowstone. Daar gaan we in de loop van de ochtend heen.

Met de telelens lijkt het al een stukje dichterbij ………..

Zoals gezegd, de volgende dag naar Mammoth in het noordwestelijk deel van Yellowstone en de Mammoth Terasses.

En ’s middags meteen de eerste enigszins serieuze wandeling in de buurt van Mammoth. Heel in de verte de camping waar we de vorige nacht gestaan hebben.

Op zoek naar beren. Onderweg was ons door diverse mensen verteld dat hier ergens een Grizzly met twee jongen zou zitten. Nooit gezien uiteraard.

Op de camping bij Mammoth. Dit jaar hadden we voor de allereerste keer een Dodge. Hoe cool kan je het krijgen?

De volgende dag, een wandeling naar Hellroaring Creek. Zou een pittige wandeling zijn en dat was het ook. Meteen een paar honderd meter naar beneden en knap warm. En weer eens opgevroten worden door de muggen. Maar verder een prachtige wandeling en aan de rivier waren de muggen gelukkig verdwenen.

Warne voeten van het lopen, even wat verkoeling zoeken

Damn, het water is koud ….. volhouden ………

Sodeknetter, dat was toch minder lekker dan gehoopt

Weer terug omhoog

Op weg terug naar de camping stonden een aantal auto’s langs de kant van de weg. Ook maar even gestopt en er bleken beneden drie beren rond te scharrelen. Korte tijd later liep echter, mede door onze langs de kant van de weg geparkeerde camper, het hele verkeer vast (de wegen door Yellowstone zijn zeer smal en parkeergelegenheid was er haast niet). Wij zijn er ternauwernood in geslaagd daar weer weg te komen voordat de al aanwezige politie begon met bekeuren.

Twee kraanvogels met jongen

En dan komen we aan in de Lamar Valley in het noordoosten van Yellowstone, met een van de grote attractiepunten van Yellowstone, de Bison. De vorige avond hadden we de eerste al gezien en vandaag begon het ook eerst met eentje. Even later bleken er in de vallei echter diverse kuddes rond te lopen van echt honderden bisons groot.

Een bison die zich opmaakt voor een zandbad

En rollen maar

Ze lopen volledig vrij door de vallei en dus ook op de wegen. Af en toe gaf dat uiteraard file-vorming en vertraging.

Dan wacht je dus wel even, doorrijden is geen optie …….

Camping Pebblecreek, helemaal in het noordoosten van de Lamar Valley, ’s avonds liep er zelfs een bison op het grasveld naast de camping. Gaaf ………..

Een wandeling door de Lamar Valley, we zagen direct al diverse Proghorn

En bisons, halverwege liepen we min of meer vast in een kudde van minstens 100 bisons, ze stonden midden op het pad, we konden onmogelijk verder.

Langzamerhand trokken ze gelukkig de vallei in

De laatste verrekte het echter om achter de rest aan te gaan, langzaam maar zeker kwam hij naar ons toe. Toen hij binnen een meter of 30 was hebben we maar besloten een omtrekkende beweging te maken. Met een royale boog zijn we bovenlangs gegaan om onze wandeling te vervolgen.

Terug op de camping kregen we ’s avonds opeens bezoek van een hele groep bisons, een stuk of 12, allemaal jong volwassen mannetjes, pubers feitelijk. De ‘Hooligans’ noemden we ze. Van de Camphost kregen we al gauw te horen dat dit toch wel een linke en onvoorspelbare bende was. En dat de Park Ranger al opgeroepen was om ze te verdrijven.

Filmpje van de Hooligans

Verbazingwekkend genoeg zorgde het verschijnen van de Park Ranger er onmiddellijk voor dat de hooligans het op een rennen zetten. Blijkbaar hadden ze elkaar al vaker ontmoet. Later werd ons verteld dat Park Rangers in zulke gevallen indien nodig met rubber kogels zorgden dat de beesten van ongewenste plekken verdreven werden.

De rust is weergekeerd

Next stop, Madison Campground, in het midwesten van Yellowstone

De Yellowstone River, wandeling langs de South Rim, hier kregen we het bericht door dat we de vakantie af moesten breken

Veel vulkanische activiteit hier

Borrellende en stinkende putten

En de meest gruwelijk agressieve mosquito’s die we ooit meegemaakt hebben. En geloof me, we hebben zowel in Canada als in Noorwegen al het een en ander meegemaakt. Dit was absolute horror …………

Bubble Bobble

Het gromde en het stonk ……….

De volgende dag, nadat de terugreis geregeld was (alle waardering voor de ANWB-alarmcentrale) hebben we besloten toch nog een trip te maken naar Old Faithfull. We hadden nog drie dagen de tijd om weer terug in Calgary te komen voor de vlucht naar huis. Met hier nog een tussenstop bij de Norris Geysers.

En dan komen we bij Old Faithfull zelf, niet de grootste of spectaculairste geiser in Yellowstone maar wel de meest regelmatige. Ongeveer elke 1 uur en 10 minuten komt die tot ontlading. Vandaar dat het een enorme toeristische attractie is.

Een grote massa mensen verzamelt zich elk uur rond de geiser. Eigenlijk was het ons hier veel te druk en te toeristisch maar goed, als je er toch in de buurt bent dan moet je dit natuurlijk wel meegemaakt hebben.

En dat is ‘m dan, Old Faithfull in volle glorie.

Trieneke heeft de volledige ‘eruptie’ op film vastgelegd.

Hierna nog een aantal foto’s van de ander geisers en bronnen in de Old Faithfull area.

En nog een filmpje

De laatste foto van ons Yellowstone avontuur, de volgende dag zijn we terug richting Amerikaanse grens gegaan, een ritje van zo’n 700 kilometer. Doel is Glacier National Park in Montana. Dat betekende ook een overgang naar heel ander weer. Na een week Yellowstone met temperaturen om en nabij de 30 graden gingen we nu richting storm, kou en regen.

Eerst al onderweg bij een benzinepomp en later bij binnenkomst van Glacier werden we gewaarschuwd voor zeer zwaar weer met ‘windgusts’ van 70 mile en meer. Camping Rising Sun bleek echter aan de goeie kant van de berg te liggen zodat we, stijf tegen de bergwand aan, redelijk veilig stonden. Wel hing er al een tent in de bomen :-). Buiten de luwte van de bergwand ging het echter goed te keer.

De volgende dag, het weer is opgeklaard en we zijn doorgereisd naar camping Many Glacier. Warm is het nog zeker niet, met een paar graden boven nul houdt het wel op. Tijd voor onze laatste echte wandeling. Ons doel is hier al heel lang de Ptarmigan Tunnel te bereiken maar daar zijn we opnieuw te vroeg voor. Die is nog afgesloten, teveel sneeuw. We komen tot halverwege, bij het nog dichtgevroren Ptarmigan Lake.

Onderweg lag nog een hoop sneeuw en hier en daar op berghellingen was het nog behoorlijk tricky, misschien zelfs wel onverantwoord. Maar als je niks durft te wagen kom je natuurlijk ook nergens.

Glacier National Park Montana …….. dit blijft toch ons favoriete park. Dit keer hadden we maar anderhalve dag maar volgend jaar komen we hier terug.

En op de terugweg zagen we dan eindelijk onze eerste Grizzly. Aan de andere kant van de vallei, te ver weg voor een foto, maar de filmcamera heeft een verbazingwekkend bereik. En met ondersteuning van de knie kreeg Trieneke ‘m heel aardig in beeld.

Het laatste deel van de wandeling werden we een poosje begeleid door een White-Tailed Deer. Hij of zij bleef een minuut of 5 met ons mee naar beneden lopen.

De laatste dag, ’s morgens nog tijd voor een laatste niet al te lange wandeling naar Redrock Lake.

Nog een filmpje

En nadat we de avond ervoor aan de kant van de weg onze 2e Grizzly gezien hadden (we moesten even een stukje rijden omdat de iPhone en camera de accu van de camper leeggetrokken hadden ……) hebben we hier nummertje drie. Midden op de foto, alleen voor mensen met hele goeie ogen.

Met een filmpje wordt ie wat duidelijker (als je niet teveel aandacht aan het bewegen geeft)

En dan de echt allerlaatste foto van de trip. Het doel van deze laatste wandeling: Redrock Falls. Hierna is het terug naar Calgary en dan naar huis.